DUYGU DÜZENLEME

Duygu düzenleme; bireylerin yaşadıkları durum ve olaylara bilişsel, davranışsal ve fiziksel tepkilerinin kontrol edilmesi ve değiştirilmesidir. Duygu düzenleme, ‘içsel’ ve ‘dışsal’ süreçlerden oluşmaktadır. Bu süreçler duyguları başlatma, sürdürme ve düzenlemeyi içine alır.  İçsel süreçler, kişinin kendi öz düzenlemesine yönelik adımlardan oluşurken dışsal süreçler başka birinin katkısına dönüktür. Kişinin duygu düzenleme becerisini geliştirmek için yaşadığı durumun zihinsel, duygusal ve sosyal gerekliliklerinin farkında olmasına ihtiyaç vardır. Duygu düzenleme sadece negatif duyguları düzenlemenin ötesinde bir kapsama sahiptir ve pozitif duyguların düzenlenmesi gerekebilir.  

Duygu düzenleme becerisinin gelişimi doğum öncesinden başlayarak yetişkinliğe kadar basamak basamak ilerlemektedir. Bu gelişimsel süreç boyunca nörobiyolojik, kavramsal ve sosyal etkileri de içine alır. Yetişkinlikte kişilerarası duygu düzenleme becerilerindeki farklılıklarının nedeni gelişimsel süreç boyunca farklı nörobiyolojik, kavramsal ve sosyal süreçlerden geçilmesidir. 

DUYGU DÜZENLEMEDE AİLENİN ROLÜ

Bebekler duygularını kontrol etme ve düzenleme becerilerini annesi ya da birincil bakım veren kişi ile kurduğu bağlanma ilişkisi sayesinde geliştirmektedirler. Bebeğin yalnızca fiziksel ihtiyaçlarına değil aynı zamanda duygusal ihtiyaçlarına da yanıt vermek çok önemlidir. Bakım veren kişinin bebeğini stresli durumlarda sakinleştirmesi, kendisi de sakin kalarak bebeğe rol model olması ve bebeğin olumlu duygularını pekiştirmesi duygu düzenleme becerilerinin gelişiminde büyük rol oynamaktadır. Bebeklik evresinin ardından çocuklar büyüdükçe gelişen bilişsel ve fiziksel becerileriyle kendi duygu düzenleme stratejilerini geliştirmeye başlayabilirler. Duygularını tanıyan ve duygusal ipuçlarını öğrenerek büyüyen çocuklarda duygu düzenleme becerisi de oldukça doğal ve yeterli gelişmektedir.